Yolun Açık Olsun / Erdal Bila

Sen de benim gibi avun avutul
Unutmayı bilmem lakin unutul
Yağmurdan kaçarken doluya tutul
Dört mevsim kış yaşa yazın olmasın

Durma hiç üst üste sigaralar yak
Sonra albümdeki resimlere bak
Telefona sarıl dur ağlayarak
Bir alo demeye yüzün olmasın

Uğrunda canımdan bile caydığım
Sendin cefasını sefa saydığım
Şefkat bekleyerek umutlandığım
Taş olan yüreğin yansın kavrulsun

Aşkım ki sayende dar’a asıldı
Sana düşkünlüğüm eski fasıldı
Sevilmek sevmekmiş unut nasıldı
Artık o tarakta bezin olmasın

Senli hayallere kırptım gönlümü
Yerlerden yerlere çarptım gönlümü
Kirinden arıttım çırptım gönlümü
İstedim zerrecik tozun olmasın

Beni özledikçe hasrete bürün
Her vakit perişan biçare görün
Ayağa kalkma yerlerde sürün
Kudretin dermanın özün olmasın

Ateşler içinde yan diri diri
Damla damla eri günbegün çürü
Bitişi olmayan yollarda yürü
Dağlar tepeler aş düzün olmasın

Sevdanın kahrını bensiz çekme
İçinden çıkarıp atıp da sökme
Kimseye halini açıp dökeme
Derdini diyecek sözün olmasın

Sırma kirpiğini ok gördün bana
Tebessümü bile çok gördün bana
Her cevr-i cefayı hak gördün bana
Kederde çilede azın olmasın

Pişmanlık duygusu içinde kayna
Hayat sahnesinde hep dram oyna
Viranın da vursun yüzüne ayna
Kimse senden daha hazin olmasın

Gözünün önünden Erdal gitmesin
Hiçbir şeyde acısını hafifletmesin
Sabaha ereme gecen bitmesin
Güneşi görecek gözün olmasın

Ben giderim göremezsin yüzümü
Nasıl istersen öyle söyle sözünüz
Sen istemedin çekemezsin Erdal’ın nazını
Bedduaları mı aldım geri yolun açık olsun