gün ışığı bulutların ardından kaç kez geldi yanıma. gri bir duvardı: gökyüzü. mutluluk demek zor, renklerim bile olmuştu. nefesimde bir...

İyi ki bu masaya oturdum. Kapı karşımda pencereden de dışarıyı görebiliyorum. Geldiğinde aranıp durmasın. Görür görmez koşarım yanına. Allah’tan kalabalık...

zengin dillerin kelimeleri zengin insanların paraları avuçlarda buruşturulan yapraklar nemlemdirici reklamlarına çıkıyordu. dokunmaktan öte bişey arayanların salak sayıldığı sadece sessiz...

içine yüklediğim anlamları kayboluyor: kelimelerin, insanların ve hatta düşlerin. kurmaca karakterlerim bile "duygularını açık etmek istemiyor" yani diyorum şöyle diyorum...

Uykusuzlukların en güzeli Sadece acı kahveler ve hatırlarıyla değil Bikini yerlerindeki ıslaklıkla da başlayabilir Kalp kırılmasın diye daha çok kalp...