Ah İkbale! neden yazmıyorsun uzun zamandır? Kaleminin ucu mu kırıldı? Yoksa A4 kağıdın mı bitti? Ya da yazdın da koyacak...

Şimdi çok uzak bir yerdeydin,Belki bir tren belki de vapurdaydın.Belki bir bardak demli çay içiyordun,Belki de bir muzlu süt.Bense senden...

Bir kahve fincanın dibindeki telve gibi yüreğime oturmuştun,Bir türlü ilham veremeyen dağlar gibi pusluydu heryer.Ne deniz maviydi,Ne toprak olması gereken...

Kumruların Yusufçuk dediğine sen inanıyor muydun? Evet diyorlardı. Evet üstüne basa basa Yusufçuk diyorlardı. Sen duymadıysan, kulak vermediysen ne diyeyim...

Sustuklarına bir anlam veremeyecek kadar cahildim belki de. Sustukların için de çok şey vardı aslında. Aslın da hepsini biliyordum da......